232. Moje zdjęcia + zaskoczenie życia! ;)

Witajcie!

Dzisiaj oprócz zdjęć będzie relacja z zaskoczenia mojego życia! :)
Miałam jeszcze napisać o swoim pierwszym, po bardzo długiej przerwie biegu i ostatnich treningach, ale wpis wyszedł długi, więc o tym będzie w jednym z następnych postów ;)

Na początek to, co pewnie zainteresuje Was najbardziej, czyli moje zdjęcia ;)

Nie są one tak, jak zwykle z przodu z boku i ewentualnie z tyłu, bo ostatnio przy zdjęciach towarzyszy mi syn i ciężko jest mi się ustawić ;)

Przepraszam również za jakość, ale zrobienie dobrych fotek jest trudne przy biegającym za aparatem małym krasnalu ;)

Zdjęcie po lewej to ja po treningu. Powiem szczerze, że codzienne spotkania z Zuzką i jej dziesięciominutowym stretchingiem po robią bardzo dobrze na moje samopoczucie no i mięśnie! Widzę poprawę w szczególności w wyglądzie ramion :)



Zdjęcie poniżej to przymiarka na wczorajszy rodzinny obiad z dawno nie widzianym kuzynem, jego żoną i córeczką. Mieszkają za granicą, ale są bardzo aktywni i zafascynowani zdrowym odżywianiem, mój kuzyn od wielu lat jest dla mnie wzorem! Potrafi wiele z figur, podciągnięć i pompek, które oglądam na motywujących filmach, zawsze jak przyjeżdża wymieniamy się doświadczeniami, zawsze rzuci jakąś radą i rozmowa z nim jest tak mobilizująca, że mam ochotę dawać z siebie jeszcze więcej na treningach :)
Jego żona- doskonały przykład fit mamy, drobna, ale pupę ma lepszą od wielu kobiet, które widuję na polskich ulicach.

Tak szczerze to pupy polskich kobiet są na prawdę słabe- często płaskie lub wiszące (tak wynika z moich obserwacji nie tylko na placu zabaw, ale szczególnie na basenie ;)) Zgadzacie się z tym?

Kilka dni temu udało mi się stanąć na głowie z podporze na przedramionach. Byłam  z siebie dumna, mimo kulejącej postawy (zdjęcia poniżej są wycięte z filmików), bo oglądając świetne joginki na fit-inspiracjach bardzo chciałabym być tak sprawna.

Ze względu na słabą estetykę powyższych ujęć, przy okazji spaceru z moją malutką siostrą, tatą i jego kobietą chciałam spróbować zrobić ładniejsze zdjęcia. Jak widać mój tato nie ogarnął w czas ujęcia, poza tym trudno mi było utrzymać równowagę, bo bałam się, że mi syn wbiegnie i zrobię mu krzywdę- nie mogłam się skoncentrować.

Wydaje się to być jednak wymówką, bo tato od razu zadeklarował, że tak potrafi i mimo mojego szyderczego wzroku w ciągu 30s sprowadził mnie na ziemię ;)
Oto on, mężczyzna po 50siątce, 25 lat nietrenujący...

Strasznie mi głupio, że w niego nie wierzyłam, jednak po tym, jak udowodnił mi ile potrafi (stawał też na rękach) byłam bardzo dumna i nadal jestem. Zaimponował mi ;)

Dzisiaj, jako drugi trening- KRĘGLE! Już nie mogę się doczekać :)
Wstyd się przyznać, ale nigdy nie byłam na kręgielni :D